Ergon Ensemble
7 Τελετουργίες
Τάσος Στυλιανού
Σφαιρικός Χρόνος
Γεώργιος Σταύρου
Harpyia
Γιώργος Παπαγεωργίου
The Temple
Αλέξης Μακρίδης
X-ile
Χριστίνα Αθηνοδώρου
1 Το έργο αποτελείται από επτά μέρη.
Κάθε μέρος βασίζεται σε συγκεκριμένη έκταση.
Κάθε έκταση λειτουργεί ως συγκεκριμένος χώρος δραστηριότητας. σύμφωνα με την τοποθεσία στην οποία βρίσκεται σε σχέση με το όλο μέγεθος.
2 Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα, που εμφανίζεται στο πολυδιάστατο Σύμπαν μας, είναι του χρόνου. Ο χρόνος μπορεί να είναι σαν ένας παλμός, που κάθε φορά πάλλεται σε όλες τις διαστάσεις δημιουργώντας τον Σφαιρικό χρόνο. Στον σφαιρικό χρόνο αν πάρουμε μία διάμετρο μέσα σε αυτόν τον παλμό, έχουμε τη γραμμική κίνηση. Ο Γραμμικός Χρόνος δηλαδή, στον οποίο ζούμε, και οι αισθήσεις και ο εγκέφαλός μας υλοποιεί..
3 Κι ο Θαύμας την κόρη του Ωκεανού με το βαθύ το ρεύμα
πήρε γυναίκα του, την Ηλέκτρα. Κι εκείνη γέννησε τη γοργή την Ίριδα
και τις Άρπυιες με την ωραία κόμη, την Ωκυπέτη και την Αελλώ,
που τρέχουν ίσα με των ανέμων τις πνοές και τα πουλιά
χάρη στις γοργές φτερούγες τους. Γιατί ψηλά πάνω απ’ τη γη ορμούνε.
Ησίοδος Θεογονία 265-270
Είμαι νεκρός μέσα μου. Ξεσκίζουν τις σάρκες μου τα γαμψά νύχια της Αελλούς καθώς με σέρνει σε ξέφρενο χορό προς τις ερυνείες. Και μέσα στον στρόβιλο της φρίκης μεταμορφώνεται κι αλλάζει, μια στον Βιργίλιο, μια στον Ανταίο και μια σε σένα…
4 The work was composed in 2024 in memoriam of the Turkish invasion of 1974. It depicts the desecration of historical and religious monuments and the overall destruction of Cyprus’s cultural heritage during the 50 years of Turkish occupation.
5 X-île: Exile (Eξορία) ή ένα Χ νησί, ένα οποιοδήποτε νησί.
Στο μουσικό έργο X-île για οργανικό σύνολο (2016), η ρυθμοδότηση του ήχου φανερώνει διαφορετικές ποιότητες κίνησης και χρώματος. Οι μουσικές φράσεις και «χειρονομίες» δείχνουν να είναι αυτοτελείς, όπως ένα νησί δείχνει να είναι αυτοτελές, να «τελειώνει» εκεί που ξεκινά η θάλασσα, καθορίζει τη θάλασσα ως νέα αρχή και παρ’ όλα αυτά ανήκει σε μια ευρύτερη γεωγραφία. Παρομοίως όπως η εξορία μπορεί να είναι τετελεσμένη, επιβεβλημένη, αλλά μπορεί και να αποτελεί επιλογή του εξόριστου για μια καινούρια αρχή, ακριβώς εκτός ορίων.
Έτσι παρόλο που η κάθε μουσική φράση ακούγεται ελλιπής, ταυτόχρονα αποτελεί και μια ανεξάρτητη «χειρονομία» που δίνει τον χώρο για το νέο έναυσμα, δηλαδή την επόμενη φράση και συνεισφέρει στη μία, κοινή κίνηση.
Η παγκόσμια πρεμιέρα του έργου Χ-Île έγινε στην 29η Μπιενάλε Μουσικής του Ζάγκρεμπ το 2017.